Eén van de fijne dingen van duursport vind ik het denken terwijl je bezig bent. Ik heb de beste ideeën tijdens het lopen en fietsen, en ik ontwerp bijvoorbeeld ook mijn teksten en trainingen terwijl ik aan het sporten. Als ik thuiskom, hoef ik het alleen nog maar op te schrijven. Het is het principe van body in motion, mind in motion en van je onder- en halfbewustzijn de kans geven om wat te borrelen en te pruttelen terwijl je wel met iets anders bezig bent zonder dat dat je hoofd helemaal in beslag neemt.

Ik ben daar zeker niet alleen in. Voor Fiets Magazine interviewde ik daar ooit hoogleraar Peter Hagoort over. Die steekt het niet onder stoelen of banken dat hij fietsen nodig heeft bij zijn wetenschappelijke werk. Aan hem ontleen ik de titel van deze post. Ook bij Mark Van Den Bossche vond ik soortgelijke inzichten. In mijn trainingen herkennen deelnemers het vaak ook: dat je met achter de computer blijven zitten het minst ver komt als je schrijven stagneert. Helaas is er maar op weinig kantoren ruimte om dan te gaan wandelen, fietsen of wat dan ook. (Gelukkig ben ik eigen baas!)

Vorige week dinsdag liep ik onderweg naar de atletiekbaan wat te mijmeren. Het resultaat ervan? Een blogpost op mijn werkblog. Zo werkt dat dus!