Robin schreef over ons gemeenschappelijke avontuur zondag een stukje op het Triathlonforum, en dat vond ik zo mooi dat ik hem heb gevraagd of ik het hier mocht doorplaatsen als gastblog. Dat mocht, dus hier komt het:

Ja, dat was leuk met Louise. We kwamen er al heel snel achter dat er onderweg weinig te vertellen was omdat ik al heel veel weet van Louise. Via Strava, de websites en dit forum. Dus het was best wel stil onderweg. Ook de wind deed een duit in het zakje, ik werd toch een paar keer flink opzij geduwd dus praten had sowieso niet zoveel zin.

Maar terug naar het begin. Ik gunde het Louise zo erg dat ze een keer haar doel haalde op de HM. Waarom, omdat ik zelf zo veel moeite moest doen. Ik kon me goed voorstellen hoe ze zich voelde: na de zoveelste poging weer stoppen, daarna weer opladen. De twijfel etc. Halverwege COVID kreeg ik een dialoog met haar over schrijven en adviseren en ze was zo aardig om haar boek hierover aan mij op te sturen. Gratis. Dus de deal was toen al beklonken: ik een boek, zij een haas.

Als voorbereiding had ik het mijzelf wel weer lastig gemaakt. Door mijn Marmotte avontuur op 30 december en mijn cinglé mt. Ventoux avontuur een maand later op 30 januari bleven er maar 2 weken over als voorbereiding. Ik koos ervoor om vorige week op lage hartslag 1u:45min uur te lopen. Die ging goed dus ik wist dat het wel oké zat. Maar ik kneep hem wel want stel je voor dat ik moet uitstappen!

Pas later zag ik dat ik half september mijn laatste HM had gelopen. (Sorry Louise, ik zal het niet meer zo spannend maken een volgende keer)

De route was super. Ik hou er van langs bekende gebouwen en plaatsten te lopen. En ik werd op mijn wenken bediend doordat we langs vliegveld Zestienhoven liepen. Helaas is de naam veranderd. We liepen om het vliegveld heen richting de A13, RWS, mijn oude werkgever is daar flink aan het bouwen. En ik zag de A13 nu vanaf een hele andere kant dan normaal in de auto.

Daarna liepen we langs een kanaal dat van Schiedam naar Delft loopt. Af en toe zag ik waterbouwkundige werken waar ik dan allerlei vragen over had. (Sorry, beroepsdeformatie) Ik herkende ook veel onderweg omdat Louise daar regelmatig foto’s van op Strava plaatst.

Ze had het zwaar rond km 14, we hebben daar even gewandeld en wat gegeten. We liepen inmiddels aan de andere kant van het kanaal richting Delft. Daar hadden we zeker een half uur wind mee en de vaart zat er weer goed in. We liepen op smalle dijkjes richting de Kandelaarsbrug. Dat is best wel een hoge brug en door de wind vond ik het wel frisjes worden. Het hoogte verschil met de omgeving is daar ook fenomenaal: het kanaal ligt al een meter of 4 hoger dan de omgeving en tel daar dan nog eens een meter of 5 bij op. Ik sla weer door, ik merk het. Eenmaal de brug over liepen we richting de finish. Weer tegen de wind in. Voor zover ik kon zien had Louise zich wel verzoend met het idee dat een Sarah PR goed genoeg was vandaag. Ze vroeg zich hardop af of ze het niet nog eens zou moeten proberen mits ze aan deze geen pijntjes over hield. Gelukkig gaf ze zelf het antwoord een tijdje later: Waarom niet? En ik begrijp dat wel. Als je deze loop ziet als een training van 2 uur en 10 minuten dan is je lichaam goed gewend aan lange afstanden. Dan is geen kwesties van of je hem loopt. Maar wanneer je hem loopt. Daarnaast gun ik het haar nog steeds.

Nadat we langs een lokale Afrikaanse dansstudio van dhr W. Engel gelopen waren stopte het winderige avontuur en was het tijd voor de nazit. Tja, zet drie mensen bij elkaar die van zwemmen, fietsen en lopen houden dan gaat het al snel over bier drinken, facturen en de overheid, muziek luisteren en auto’s… Ik kreeg van Louise en haar man ook nog een Rotterdams bierpakket als bezoldiging. Dat wordt tijdens mijn herstelweekje genieten!

Louise, dank je voor je gastvrijheid en het kijkje in jullie leven!

(Paar annotaties:

• Ik heb heel de voorafgaande tijd een rotsvast vertrouwen gehad in Robins capaciteiten!
• Mijn boek over schrijven en adviseren: Adviseren met perspectief.
• De vragen over de waterbouwkundige werken: gelukkig vind ik dijken, bruggen en sluizen zelf ook interessant, maar Robin stelde een vraag over een oude sluis in de Poldervaart waar ik het antwoord niet op wist, sterker nog: dat daar een niet meer werkende sluis zit, was me nooit opgevallen. Via Google leerde ik zo zelf ook nog wat nieuws: ja, er heeft een sluis gezeten tussen de Poldervaart en de Schie (overigens een in de vroege Middeleeuwen gekanaliseerd veenriviertje, geen echt kanaal) door de scheepvaart die daar toen nog was, en de Watergeuzen hebben daar in 1574 zelfs nog zwaar om geknokt!
• Willem Engel woont hier inderdaad op steenworp afstand. 
• Over auto’s ging het alleen in de zin van ‘is jouw grijze Opel Corsa nog ouder dan die van ons?’ en qua bier wist ik van Strava e.d. al lang dat ik voor het bierpakket voor Robin geheel en al op mijn eigen smaak kon afgaan.)