Ik ben Louise, ik ben van januari 1966, ik woon in Rotterdam met manlief Henk, werk als schrijftrainer en -adviseur… en ik heb in 2016 een Ironman, een hele triathlon, volbracht. Dat was op mijn 50e dus 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en 42 km lopen. Ik deed dat op 28 augustus in Vichy (F), in dik 15 uur.

Van de weg naar die hele triathlon deed ik hier verslag. Ik moest wel, ik kon niet anders. Ik bedoel daarmee zo ongeveer hetzelfde als wat ik tegenkwam in het geweldige triathlonboek Iron War. Daar gaat het over een socioloog die aan triathlons gaat doen en niet anders kan dan die wereld sociologisch bestuderen:

Ik kan bijna niet iets met groot enthousiasme doen zonder erover te willen lezen en schrijven. Dat schrijven leidde tot dit blog, en omwille van het lezen heb ik er een categorie blogposts ‘Boeken‘ in gemaakt. Ik leg in dit blog twee accenten:

• Mij fascineert al heel lang de waarom-vraag van duursport: waarom doe ik mijzelf dit aan, waarom wil ik dit, en waarom doen anderen dit? Ik schreef vanuit die verwondering een boek over mijn fietsreis door Afrika van 2008, Afzien voor beginners, en het thema komt ook in mijn andere schrijfwerk aan de orde, zoals in de Fietsvrouw-columns die ik schreef voor Fiets en in de levensbeschouwelijke sportcolumns voor Oase Magazine. Op dit weblog zal ik er ook op reflecteren, vooral in de categorie ‘waarom‘: waarom een hele triathlon? Waarom zo veel sporten überhaupt?
• De (on)zichtbaarheid van oudere vrouwen die sporten voor hun plezier. Als het al eens gaat over sporten rond je 50e, dan is dat meestal van uit de brave prekerigheid, zo van: sporten is goed voor de lijn, tegen de botontkalking, voor hart en bloedvaten en dergelijke. Of het is problematiserend: door de overgang kun en wil je helemaal niet meer sporten. En bij alle evenementen zie je het: hoe zwaarder/langer/verder, des te minder vrouwen – en al helemaal weinig vrouwen van boven de 40. Nouja, hoe je het ook wendt of keert, als oudere vrouw doe je mee in de achterhoede van de wedstrijdsport – en ik soms zelfs in de achterhoede van mijn leeftijdscategorie, want mijn leeftijdsgenotes die wel meedoen aan wedstrijden, zijn vaak knetter-goed. Maar wat geeft dat? Ik heb er lol in, want ja, dat bestaat, lol hebben in sport als vrouw van 50. En dat mag dus best zichtbaarder zijn. Vandaar dit weblog, het hele, en in het bijzonder de categorie ‘vrouwensport‘.

Voor meer info over mij, zie de posts over mijn sportieve achtergrond (algemeen en triathlon), mijn niveau (inclusief PR’s ), mijn laatste trainingsschema voor de Ironman en mijn trainingslogboeken op Movescount en vanaf 2018 op Strava.