Vandaag is het precies een jaar geleden dat ik in Vichy de Ironman volbracht. Voor mijn eigen gevoel heb ik vorige week in Kopenhagen teruggeblikt door het daar als het ware allemaal nog een keer mee te maken, maar dan van de andere kant: als supporter. Ik heb daar nog wel wat over te schrijven, maar aangezien het vandaag voor mij ook de eerste werkdag na de vakantie is, stel ik dat nog even uit – even sudderen is daarvoor ook wel goed.

Maar het is vandaag wel een mooie dag om dat allermooiste shirt van de hele wereld van vorig jaar nog eens te showen. Het heeft immers vorige week hier in huis een maatje gekregen: andere kleur, deels net iets andere lettertjes erop, man erin – maar met dezelfde strekking. Hier zijn we als Ironcouple:

Nouja, en vorig jaar om deze tijd zat ik dus op de fiets. Dat zit toch wel een beetje in mijn hoofd.