Ik hoefde niet lang na te denken om wel of niet mee te doen aan Corona Triathlon 2020, ik vond het meteen een supergave en sympathieke actie. Omdat ik niet aan een goed zwemwater woon moest ik een alternatief bedenken voor het zwemonderdee. Dat werd in mijn geval een serie zwemgerelateerde oefeningen met een dynaband die ik heb gekregen van Josta Bolhuis van Trispiration.

Ik wilde er ook een reportage van maken van foto’s van sport- en andere plekken in coronatijd. Het werd dus een rustige fietstocht met af en toe af stappen en zelfs een paar keer een stuk lopen vanwege opgebroken straten. Ook met hardlopen heb ik wat foto’s gemaakt.

• “Zwemmen”; krachttraining op het droge met een dynaband en een paar volle bidons. 16 minuten.
• Fietsen; 23 kilometer, 1 uur en 28 minuten.
• Hardlopen: 4.8 kilometer, 37 minuten.

Ondanks dat het nergens over ging betrapte ik me bij de start toch op een beetje onvervalste “wedstrijd”spanning. Ik begon in mijn eigen studeerkamer met de oefeningen. Ik doe mede vanwege het coronagebeuren de laaste tijd meer trainingen thuis, gelukkig is er van alles mogelijk, zelfs met simpele hulpmiddelen. Huisdieren zijn daarbij altijd een grappige factor. Lekker planken met een kat die haar staart in je gezicht staat te wrijven, dat soort werk.

Lekker rustig aan in de wisselzone, fiets buiten zetten en gaan.

In mijn eigen straat was iets merkwaardigs aan de gang, kennelijk werd er iemand 50, daarom stonden er allemaal van dit soort opblaasfiguren. Zou er toch ook nog een feestje gehouden zijn? Als je niemand kan uitnodigen dan zet je maar levensgrote poppen in je straat.

Voor mij is het allang geen geheim meer maar de meeste mensen weten het niet: naast nijlganzen en halsbandparkieten zijn er ook veel schildpadden in het wild te zien in Rotterdamse singels. En behoorlijk groot ook nog. Tja, een van de leukere dingen van klimaatverandering.

Ik moest natuurlijk wel even langs het zwembad waar ik zo vaak kom. Een heel mooi splinternieuw 50 meterbad, maar nu is het uitgestorven. Komende maandag schijnt het toch weer open te gaan maar ik vraag me af of banenzwemmen al tot de mogelijkheden gaat horen. Ik ga er maar even van uit van niet. Ik had natuurlijk kunnen wachten met de corona triathlon maar ik vind het zo met thuistraining ook wel meer in stijl eigenlijk

Racen door de stad doe ik toch al liever niet. Ook al is het nu niet druk, ik wil geen ongelukken veroorzaken voor mij zelf of anderen. Daarom dus een rustig ritje richting Kuip.

Tja….Feyenoord toch…wat een pech weer! Het is toch niet voor te stellen. Iedere Rotterdammert weet natuurlijk; dit jaar hadden “we” die beker echt gegrepen, Feyenoord lag op ramkoers. Maar iedere Rotterdammert verwacht ergens ook wel; Feyenoord heeft altijd wel een of andere idiote tegenslag, dit keer maar liefst een wereldwijde pandemie. Verzin het maar. Aan de andere kant, een jaar met 020 erin…dat belooft natuurlijk nooit veel goeds. 😉

Ik fiets verder de stad uit om via het fietspad Ridderkerk en via Rijsoord/Barendrecht weer terug naar huis te keren. Het is de laatste tijd best erg druk op deze fietspaden, vooral ook met mensen die vermoed ik normaal gesproken niet zo fanatiek fietsen, skeeleren of wat ze ook doen al dan niet op wielen. Er is wel ruimte en bereidheid genoeg om voldoende afstand te houden van elkaar, dat valt mij reuze mee.

Ik zet mijn fiets binnen en ga een van mijn vertrouwde rondjes hardlopen. Daar zijn twee punten die ik corona-gerelateerd wel op de foto wilde zetten. Een van de dingen die ik deze tijd ben gaan missen is een van mijn andere buiten activiteiten: geocachen. Omdat een actieve cache owner in Rotterdam op de IC werkt en dagelijks geconfronteerd word met wat corona aanricht besloot hij zijn eigen caches offline te halen om geocachers te ontmoedigen met hele teams op pad te gaan. Ik heb zelf in de buurt ook een paar caches liggen en deze uit solidariteit op non-actief gezet. Alle caches zitten er nog wel, dit is er een die ik zelf een tijdje geleden al heb gevonden. In het gras liggen nota bene een paar verfrommelde mondkapjes.

De eerste keer dat ik geconfronteerd werd met iets dat afgesloten werd in verband met corona was tijdens een hardlooprondje langs kinderboerderij de Kooi. Ik ben hier wel eens geweest om te helpen de omgeving op te ruimen van zwerfvuil en vanwege meerdere geocache-activiteiten. Maar nu hing er ineens zo’n dreigend plakkaat. Ik ken dat alleen van het nieuws, en dan is het ergens in Azië. Niet in mijn eigen buurt, praktisch om de hoek.

Verschillende gedachten spoken tijdens deze sportieve ochtend door mijn hoofd. Wat is de wereld veranderd en aan de andere kant ook hetzelfde gebleven. De natuur is adembenemend. We kunnen en mogen nog steeds buiten sporten. En wat is het toch van onschatbare waarde om gezond te zijn en te blijven. We moeten er met zijn allen doorheen. Ik hoop dat we ook beter uit deze periode komen. Misschien is een wereld met overal herrie, drukte, lawaai en hutje-mutje bovenop elkaar gestapeld helemaal niet zo gezond voor ons, en dan niet alleen vanwege het verspreiden van ziektes. Ik heb er vertrouwen in dat het goed komt.

Voor nu: hou vol. En steun elkaar.

Nicole Helwes