Vandaag heb ik een soort triathlon-doorloop gedaan, dus de drie sporten achter elkaar, om te kijken wat daar ook alweer allemaal bij komt kijken, en vooral ook om voor het eerst mijn sporthorloge in z’n ‘multisport-modus’ uit te proberen. Dat ging allemaal prima, met als resultaat een mooi nieuw symbooltje in Movescount:

En een kaartje met per sport een ander kleurtje:

Het rood is het fietsen (verder doorgereden naar Delft), het lichtgroen lopen, en het oranje, jawel: de eerste keer buiten zwemmen van dit jaar! Dat viel niet tegen, ik vond het warmer dan verwacht. Ik kon in elk geval prima ademhalen, dat is het lastigste bij echt koud water. Het wetsuit houdt me wel warm, maar mijn hoofd in die kou, brrr – nouja, dat viel dus prima mee.

Nouja, da’s allemaal mooi dus, voor een generale repetitie, maar… mijn schouder is nog lang niet goed maar verbetert wel, maar het probleem ergens links achter bij mijn kont/bovenbeen is er nog, en dat verandert of verbetert al dagenlang niet meer. Ik kan niet hardlopen zonder pijn. En zo lang ik niet weet wat er aan de hand is, doe ik dus voorzichtig. En dat betekent waarschijnlijk dat ik zondag een ‘DNF‘ ga krijgen – dat ik wel ga zwemmen en fietsen, maar daarna niet of maar een klein stukje lopen.

Tsja – nu ik al twee weken niet veel heb gedaan, ben ik zo uitgerust als wat en voelen mijn benen prima. Erg jammer om daar niet zonder zorgen en niet voluit plezier van te hebben. Voor de verdere toekomst, vooral richting de halve triathlon over vier weken, tast ik nog in het duister en ik probeer daar maar niet aan te denken – in elk geval het fysiotherapeutbezoek van morgen afwachten.