Ik ben vandaag weer wezen zwemmen, voor het eerst sinds 17 december. Het is de zoveelste zwem-herstart sinds voorjaar 2020. Dit leek de makkelijkste: het was alsof ik gister nog in Zwembad West geweest was. Ik voelde me meteen weer thuis toen ik dit bord voor de ingang zag staan:

Dat klungelige is zo typerend voor Zwembad-West…. “Ik ga wemmen!” dacht ik meteen.

Nou, dat wemmen ging ook prima. Ik heb zeker aan specifieke conditie ingeboet, maar technisch voelde het meteen best goed, beter dan ik had verwacht. Het was geen lange zwemloze periode natuurlijk, en ik heb onderhoud gepleegd aan m’n wemspieren door twee keer per week de borstcrawl-beweging te simuleren met behulp van het wemkoord:

Niet echt m’n hobby, maar het bereikte het doel: ik kreeg geen last van m’n schouders (zoals vorig jaar wel, mogelijk door de plotselinge terugval in activiteit van m’n grote rugspier) en de ‘hoge elleboog’ voelde nu niet als heel rare beweging.

Ik deed ook nog elke week ‘yoga for swimmers‘, wie weet hielp dat ook, en dat was wél leuk.

Over yoga gesproken: met het opnieuw weer gaan zwemmen kwam er een einde aan mijn tweede yoga-streak. Vorig jaar haalde ik 148 dagen yoga achter elkaar, dit keer waren het er 57. Dat is een heel verschil, maar de grote overeenkomst was dat ik het opnieuw zeer de moeite waard vond: leuk en nuttig.

In de 57 dagen yoga achter elkaar zat in januari een actuele ’30 days of yoga’ van Adriene rond het thema ‘move’. Zo’n samenhangend programma was leuk en goed om te volgen. Ik vulde het soms aan met wat gerichtere training voor m’n core stability, bovenrug en die yoga voor zwemmers dus. Voor en na die 30 dagen deed ik koos ik steeds iets uit waar ik zin in had of wat me goed leek, met veel afwisseling. Ik heb inmiddels een hele collectie favoriete filmpjes van Adriene, gerangschikt naar tijdsduur en in categorieën, zoals: specifiek voor buik/core, voor andere lichaamsdelen, algemeen oppeppend of juist rustgevend, per sport, per thema, enzovoort. Daar koos ik dan uit.Net als vorig jaar leerde ik weer veel, ook enkele nieuwe houdingen (zoals de ‘nederige krijger‘). Ik had opnieuw veel baat bij de dagelijkse yoga:

• Kracht, vooral in mijn polsen, armen en schouders van al die planken.
• Lenigheid: langzaam-maar-zeker naderen in de downward facing dog m’n hielen de grond, en in de vlinderpositie kan ik voorover buigend bijna met m’n neus bij m’n voeten)
• Coördinatie en lichaamsbewustzijn: mijn lichaam als ‘one moving part’, zoals Adriene het zegt, en: how you move matters.
• Het brede beweegrepertoire waar ik onlangs over schreef (zie weer de foto van krijger 2)
• Meer gevoel voor de ‘staf’ (danda, de ruggengraat als stabilisator) bij de yoga en tijdens het dagelijks leven en hardlopen
• Acceptatie van wat is, zeker in het geval van zo’n ‘voorgeschreven’ sessie als tijdens de 30 days. Dan ‘moest’ ik wel eens wat waar ik net niet zo’n zin in had, een straffe krachtsessie op een moment dat ik al moe was bijvoorbeeld. Nouja, dan maar zonder zin, eventueel de kantjes er wat van af lopend. Het hoeft niet elke dag een kunststukje te zijn immers.

Dat alles verdiepte en verbreedde. En met m’n sanskriet gaat het ook goed, als ik over die vlinderpositie al denk als baddha konasana. Voor mijn gevoel lag het accent (of legde ik het accent) in deze streak verder net iets meer op ademhalen en ontspannen dan vorig jaar.

* * *

Ik overweeg om ook zonder zwembadsluitingen in toekomstige winters een periode te doen met veel yoga en weinig zwemmen. Allebei gaat niet, dat is te veel voor mijn schouders. Yoga gaat daarom voorlopig weer op een wat lager pitje en echt gericht op ondersteuning van de drie triathlonsporten. Met zwemmen er dus ook weer bij. In de verte lonkt het triathlonseizoen!